เมี่อช่วงเช้าวันที่ 19 มีนาคม 2567 นายสุพรรณ บุญเคล้า นายช่างโยธาฯ แขวงทางหลวงชนบท ได้ลงพื้นที่ใต้สะพานต่างระดับบ้านบึงข้ามสาย 7 มอเตอร์เวย์มาบตาพุด พร้อมด้วยนายชานุ สุนอุ่น นายธีรพงษ์ เจริญคลัง สมาชิกสภาเทศบาลตำบลห้วยใหญ่ ร่วมตรวจสอบและพูดคุยกับผู้ที่มาสร้างที่อยู่พักอาศัยอยู่บริเวณใต้สะพานดังกล่าวโดยลักษณะอยู่ถาวร มีหม้อหุงข้าวไฟฟ้า พัดลม เครื่องซักผ้า เตาแก๊ส อุปกรณ์เครื่องครัวครบครัน ที่นอนหมอนมุ้งเสื้อผ้า และของเก่าที่ถูกคัดแยกไว้เตรียมส่งขายอีกมากมายหลายรายการ
จากการพูดคุยในเบื้องต้น ทราบชื่อผู้ที่มาพักอาศัย คือ นายสายหยุด (สงวนนามสกุล) อายุ 57 ปี เป็นคนจังหวัดปทุมธานี โดยทางผู้พักอาศัยได้ชี้แจงด้วยอารมณ์ที่โกรธเคือง เนี่องจากเมี่อช่วงค่ำคีนที่ผ่านมา ได้มีเจ้าหน้าที่จากเทศบาลตำบลห้วยใหญ่ ได้มาแจ้งขับไล่ตนและภรรยาให้เก็บของทั้งหมดออกไปจากตรงนี้ เนี่องจากทางเทศบาลฯได้รับแจ้งการประสานจากกรมทางหลวงชนบทว่า เช้านี้จะมีเจ้าหน้าทื่กรมทางฯมาตรวจสอบ เกรงจะมีผลกระทบ จึงขอให้เก็บของออกไปให้หมด ซึ่งตนเองก็ไม่พอใจ เนี่องจากของเก่าเยอะแยะขนาดนี้จะขนไปไว้ที่ไหนหมด ต้องทยอยเอาไปขาย ตนเองจะรอคุยกับเจ้าหน้าที่กรมทางหลวงฯ เองว่าจะขออาศัยอยู่ถึงสิ้นเดือนมีนาคม 2567 นี้ แล้วจะย้ายออกทันที
เจ้าหน้าที่จึงได้สอบถามไปว่า เหตุผลใดนายสายหยุดจึงไม่ประกอบกิจการในบ้านของลูกสาวที่อยู่ตรงข้าม ทำไมถึงต่อไฟฟ้าข้ามถนนมาใช้ใต้สะพาน หุงหากินนอนอยู่เป็นที่ประจำตรงนี้ นายสายหยุดให้เหตุผลว่า ลูกสาวกับภรรยาตนซึ่งเป็นแม่เลี้ยงไม่ถูกกัน ทะเลาะกัน ตนเองจึงอาศัยอยู่ในบ้านไม่ได้ ประกอบกับในบ้านลูกสาวที่ไม่กว้างพอในการคัดแยกของเก่า จึงต้องข้ามฟากถนนมาอยู่ใต้สะพานเป็นการชั่วคราว ไม่ได้ตั้งใจจะอยู่ถาวร กะว่าพอมีทุนก็จะไปเช่าหาที่อยู่ใหม่ ไม่มีใครอยากอยู่กินนอนลำบากแบบนี้หรอก และก็ขอขอบคุณเจ้าหน้าที่และผู้นำท้องถิ่น ที่ให้โอกาสตนอาศัยอยู่ได้ถึงสิ้นเดือนนี้ ตนรับปากจะย้ายออกตามที่ตกลงไว้
