จากกรณีเมื่อวันที่ 17 มิถุนายน 2566 นางสาวสุดาวัลย์ ดอกบัว อายุ 42 ปี ร่ำไห้ ร้องขอกำลังเจ้าหน้าที่ ช่วยติดตามค้นหาพี่ชาย คือ นายมณีทวีวรรณ ดอกบัว อายุ 46 ปี หรือ “ลุงหมึก” อยู่บ้านเลขที่ 23/11 ม.3 ต.ตะเคียนเตี้ย อ.บางละมุง จ.ชลบุรี อดีต อปพร.อำเภอบางละมุง หลังหายตัวออกจากบ้านพักย่านซอยหลังเทศบาลตำบลตะเคียนเตี้ย แต่มาพบรถจักรยานยนต์จอดอยู่ในป่าไผ่ ใกล้กับเขาสองพี่น้อง และเขาหวาย ห่างจากบ้านพักประมาณ 13 กิโลเมตร โดยทางน้องสาวระบุว่าพี่ชายหายออกจากบ้าน พร้อมกับอาวุธปืนยาว และ อุปกรณ์ดักนก โดยเกรงว่าพี่ชายจะเข้าป่าไปดักนก และหาของป่า เนื่องจากพี่ชอบขึ้นเขาลูกนี้เป็นประจำ และเกรงกว่าจะเกิดอันตราย ประกอบกับพระสงฆ์ในวัดแห่งหนึ่ง ที่ชาวบ้านนับถือ ได้ตรวจดวงชะตา พบว่าพี่ชายกำลังทรมานร่างกายตัวเอง อยู่ข้างโขดหินบนภูเขา ห่างจากจุดที่เจอรถจักรยานยนต์จอดทิ้งไว้ ไปทางด้านทิศตะวันออก ยิ่งทำให้ทางบ้านเกิดความกังวล และร้องขอกำลังเจ้าหน้าที่ช่วยติดตามค้นหาพี่ชาย
ภายหลังได้รับการประสานจากทางญาติ ตั้งแต่วันที่ 17 จนถึงวันที่ 19 มิ.ย.66 เจ้าหน้าที่มีการจัดกำลังกว่า 200 นาย ประกอบด้วย ทหารจากกองกำลังกองพันหน่วยลาดตระเวณ กองพลนาวิกโยธิน (รีคอน) พร้อมสุนัขค้นหา 2 ตัว ตำรวจ สภ.บางละมุง อาสาสมัครรักษาดินแดน อ.บางละมุง เจ้าหน้าที่จากกรมอุทยานและป่าไม้ เจ้าหน้าที่ฝ่ายบรรเทาสาธารณภัยจากเทศบาลต่างๆ กำนัน-ผู้ใหญ่บ้าน หน่วยกู้ภัยจากมูลนิธิสว่างบริบูรณ์ฯเมืองพัทยาและหน่วยกู้ภัยในพื้นที่จังหวัดใกล้เคียง กลุ่มขี่รถจักรยานยนต์วิบาก และกลุ่มชาวบ้าน โดยมีการวางแผน และจัดกำลังออกปูพรมค้นหา ทั้งเขาสองพี่น้อง และเขาหวาย ด้วยการเดินเท้า และการให้กลุ่มรถจักรยานยนต์วิบากออกค้นหาตามจุดรอบๆ เขา รวมถึงมีการปีนขึ้นไปบริเวณจุดหน้าผาต่างๆ บนยอดเขา นอกจากนี้ยังมีการใช้โดรนบินสำรวจในการตรวจจับพลังความร้อน และบินค้นหาตามจุดที่คนเข้าไปไม่ถึง แต่ปรากฎว่าตลอดระยะเวลา 3 วัน 3 คืน เจ้าหน้าที่มีการค้นหา และสำรวจ เกือบทุกตารางนิ้วของภูเขา ก็ไม่พบร่องรอยใดๆ หรือหากเป็นศพ ก็ไม่พบกลิ่น ที่สำคัญทางญาติเริ่มไม่ปักใจเชื่อ ว่านายมณีทวีวรรณ ดอกบัว หรือ “ลุงหมึก” เข้าไปหาของป่าและดักนกบนเขา ทางเจ้าหน้าที่จึงมีประชุม ยุติการค้นหา และปิดศูนย์การค้นหาลง เมื่อเวลา 18.00 น. ของวันที่ 19 มิ.ย.66 พร้อมทั้งประชาสัมพันธ์ชาวบ้านในละแวกใกล้เคียง หากพบสิ่งมีพิรุธ หรือได้กลิ่นของศพ ให้รีบประสานมาทันที ทางเจ้าหน้าที่จะกลับมาค้นหาใหม่
ล่าสุด ช่วงพลบค่ำของวันที่ 19 มิ.ย.66 ตะวันกำลังตกจะดิน ระหว่างที่เจ้าหน้าที่กำลังเริ่มทยอยเดินทางกลับ เหลือเพียงเจ้าที่หน้าที่ที่กำลังเก็บของ ปรากฎกว่าจู่ๆ นายมณีทวีวรรณ ดอกบัว หรือ “ลุงหมึก” ได้เดินลงมาจากยอดเขา โดยไปเคาะกระจกรถเรียกเจ้าหน้าที่ แล้วถามว่า “มาทำอะไรกัน” เมื่อเจ้าหน้าที่เห็นก็ตกใจ เพราะลุงที่มาเคาะกระจกรถเรียก คือคนที่เจ้าหน้าที่กำลังตามหาอยู่ จึงสอบถามชื่อ ซึ่งเจ้าตัวก็บอกชื่อตรง โดยลุงหมึกอยู่ในสภาพปกติ ไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ สวมเสื้อแขนยาว นุ่งกางเกงขายาว สะพายเป้ สวมหมวก พร้อมกับเล่าว่า “ตกงาน ไม่รู้จะทำอะไร จึงขึ้นเข้าไปนอนชมนก” โดยขึ้นไปตั้งแต่คืนวันที่ 14 มิ.ย.66 โดยนำอาหารแห้งขึ้นไปกินประทังชีวิต พร้อมทั้งยกมือขอโทษที่ทำให้ทุกคนเหนื่อยและเดือดร้อน
ส่วนจุดที่ไปนอนค้างแรมเป็นป่าไผ่ บนยอดเขาหวาย ใกล้กับหินหน้าผา ซึ่งเป็นจุดเดียวกันกับที่พระสงฆ์ของวัดแห่งหนึ่งทำนายไว้ว่าจะอยู่ “บริเวณกองหินใหญ่บนยอดเขาด้านทิศตะวันออก” อีกทั้งจุดนี้ เจ้าหน้าที่มีการขึ้นไปสำรวจค้นหาแล้ว แต่ก็ไม่พบ ทำให้เจ้าหน้าที่ทุกคนรู้สึกแปลกใจ แต่อย่างไรก็ตามทางญาติก็ออกมาขอบคุณเจ้าหน้าที่ พร้อมทั้งรู้สึกดีใจที่ลุงหมึกปลอดภัย
Advertisement
