เมื่อเวลา 10.00 น. ( 10 มี.ค.68 ) ผู้สื่อข่าวได้รับการร้องเรียนจาก นายนนท์ (นามสมมุติ) อายุ 39 ปี และนางสาวแนน (นามสมมุติ) อายุ 37 ปี สองสามีภรรยา ว่า ลูกชาย วัย 14 ปี ถูกพระภิกษุสงฆ์ และแม่ค้าขายของ ภายในวัดแห่งหนึ่งใกล้บ้านพัก พื้นที่ หมู่ 1 ต.บางละมุง อ.บางละมุง จ.ชลบุรี รุมทำร้าย โดยกล่าวหาว่าลูกชายขโมยของในวัด
นายนนท์ (นามสมมุติ) ผู้เป็นพ่อ เปิดเผยว่า ช่วง 20.00 น. ได้รับโทรศัพท์จากแฟน ว่าลูกชายเข้าไปขโมยของในวัดใกล้บ้าน จึงรีบเข้าไปดู แต่ปรากฏว่าเมื่อไปถึง มีพระรูปหนึ่ง อายุประมาณ 20 ปลายๆ และแม่ค้า (ขายของประเภทเครื่องดื่ม) ภายในวัด อายุประมาณ 50 ปี ได้รุมตำหนิตนเองอย่างรุนแรง กล่าวหาลูกชายว่าขโมยของ แต่ไม่บอกว่าของที่ขโมยไปเป็นสิ่งของอะไร ขณะที่ลูกชายก็หายตัวไป ตนเองพยายามออกตามลูกชายแต่ไม่พบ จนเวลาผ่านไป 4 วัน พบว่าลูกชายแอบไปอยู่บ้านน้า ในพื้นที่ ม.7 ต.หนองปรือ อ.บางละมุง จ.ชลบุรี ห่างจากวัดที่เกิดเหตุ ประมาณ 11 กม.
พอไปรับลูกชายกลับมา ลูกชายเล่าให้ฟังว่า ถูกพระ และป้า… ทำร้ายและกล่าวหาว่าเข้าไปขโมยของ โดยป้า…. ตบที่หน้าลูกชายหลายครั้ง ส่วนหลวงพี่… ใช้เท้ากระทืบหน้าอก เพราะต้องการเค้นให้ลูกชายยอมรับว่าเข้าไปขโมยของจริงหรือไม่ ซึ่งตนเองได้พยยามถามลูกชาย ว่าทำจริงหรือไม่ ลูกชายก็ยืนยันว่าไม่ได้ทำ จึงได้พาลูกชายไปแจ้งความ เพื่อดำเนินคดีกับพระลูกวัด และแม่ค้ารายนี้
เด็กชายดังกล่าว เล่าว่า ในช่วงนี้ได้ไปอาศัยวัดอยู่ เพราะตั้งใจจะบวชเป็นเณรในภาคฤดูร้อน ในวันเกิดเหตุ วันที่ 4 มี.ค. ช่วงเย็นได้ขึ้นไปทำวัตรเย็น ร่วมกับพระ และญาติโยม ที่ศาลาการเปรียญ พอใกล้จะเสร็จ เณรได้ชวนให้ลงไปรอที่ใต้ถุน ศาลาการเปรียญ เพื่อจะเล่นเกมส์กัน ระหว่างที่นั่งรอ ซึ่งบริเวณดังกล่าวค่อนข้างที่จะมืด จากนั้นหลวงพี่… และป้า…ได้เข้ามาดุด่า กล่าวหาว่าไปขโมยของ ซึ่งตนเองก็พยายามบอกว่าไม่ได้ทำ แต่ก็ไม่มีใครฟัง แถมยังถูกป้า…ตบหน้าหลายตบหน้าหลายครั้ง ก่อนที่หลวงพี่…จะมากระทืบซ้ำเข้ากลางหน้าอก ด้วยความกลัวจึงวิ่งหนีออกทางด้านหลังวัด แล้วเดินไปตามทางรถไฟ ก่อนที่จะมีคนใจดี มาจอดรถจักรยานยนต์รับ แล้วพาไปส่งบ้านน้าที่เอื้ออาทรหนองไม้แก่น สาเหตุที่คืนนั้นไม่อยากกลับบ้าน เพราะกลัวพ่อแม่ดุ จึงไม่กล้ากลับบ้านไป และยืนยันว่า เหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นจริง ไม่ได้แต่งเรื่องขึ้น
